საქართველოში საპენსიო რეფორმა 2018 წელს დაიწყო. განვითარებად ქვეყნებში, მათ შორის საპენსიო რეფორმის განხორციელების უფრო ხანგრძლივი გამოცდილებით, რთულია წარმატებული საპენსიო რეფორმის მაგალითების მოძებნა. პენსიაზე გასვლისთვის საუკეთესო ქვეყნების ათეულს[1] ძირითადად პლანეტის უმდიდრესი ქვეყნები შეადგენენ[2], რომლებსაც საქართველო ბევრად ჩამორჩება. ამ ქვეყნებში სხვა ქვეყნებთან შედარებით უზრუნველ სიბერეს განაპირობებს მათი საპენსიო სისტემების მდგრადობა. ამ მდგრადობას კი — ამ ქვეყნების სიმდიდრე.

საქართველო არ არის მდიდარი ქვეყანა და არ აქვს ფუფუნება, დაგროვებითი საპენსიო სისტემის დაწყებული რეფორმა არ შედგეს. საპენსიო აქტივების მართვის შეცდომების გადასახადის გადამხდელების ფულით დაკომპენსირების უფლება თავს შეიძლება ეკონომიკურად ბევრად განვითარებულმა ქვეყნებმა მისცენ, მაგრამ არა საქართველომ.

ინფორმაციის თავისუფლების განვითარების ინსტიტუტმა (IDFI) ქართული საპენსიო რეფორმის შესახებ ანგარიში მოამზადა.

ამ ანგარიშში გაანალიზებულია,

  • საპენსიო აქტივების მართვის და მთლიანად რეფორმის მთავარი გამოწვევები, კერძოდ, ინვესტირების რისკიანობა ახლა და მომავალში, აქტივების მართვის დამოუკიდებლობა და ა.შ.;
  • საერთაშორისო გამოცდილება;
  • რა შედეგები უნდა მოიტანოს რეფორმამ (რეკომენდაციები).

ამ ანგარიშს გაეცანით ინფორმაციის თავისუფლების განვითარების ინსტიტუტის (IDFI) ვებგვერდზე.