ზოგიერთი მედიასაშუალების ჟურნალისტებისგან კორონავირუსის პანდემიის გაშუქებას თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ასოცირებული პროფესორი მაია ტორაძე სოციალურ ქსელში ეხმიანება:

– დააკვირდით ინფექციონისტებს, კორონავირუსით ინფიცირებულებზე როგორ ლაპარაკობენ – პაციენტი ნომერი 3, პაციენტი ნომერი 5 და ა.შ. რატომ? იმიტომ, რომ მათ იციან – პიროვნების იდენტიფიცირება ადამიანთა გარიყვას გამოიწვევს. არ ვსაუბრობ პირად ინფორმაციებზეო, – მარინა ეზუგბაიამ.

საქართველო პატარა ქვეყანაა და აქ პირის დადგენა ძნელი არაა.
ამ პატარა ქვეყანაში სხვა კულტურა იყო ურთიერთობის, ნათესაობის, მეზობლობის და მიუხედავად იმისა, რომ ახლა ჭირისუფლებიც კი თავად უთვლიან მოკეთეებს – არ მოხვიდეთ, გაგებით ვეკიდებით ყველაფერსო, ეს იზოლაციის პერიოდი ისეც მოახდენს გავლენას ამ ურთიერთობებზე.

გადაიკორონებს და რას მივიღებთ? – სოფლისგან უარყოფილ, ზურგშექცეულ ადამიანებს. ეს ისეც ასე იქნება. სოციალური დისტანცია ურთიერთობებს შეცვლის და ამას მედიის მიერ დაინფიცირებულების (ან შესაძლო დაინფიცირებულების) სტიგმატიზება აღარ სჭირდება. საკმარისია ის სტატისტიკა, რასაც გვაწვდიან – არ უნდა ამას იზოლაციაში მყოფთა ოჯახებში სირბილი.

უნდა გვახსოვდეს:
– ავადმყოფობა სირცხვილი არაა. უბრალოდ, უნდა დავიცვათ ის მოთხოვნები (და თხოვნები), რასაც პროფესიონალები უსვამენ ხაზს!

– პანდემია სკანდალი არაა – სახადია, რომელიც ერთად უნდა მოვიხადოთ და ჟურნალისტებმა მხოლოდ გულშემატკივრის პოზიციიდან მივაწოდოთ ინფორმაცია საზოგადოებას!

– მედიის საქმიანობის მთავარი პრინციპი უნდა იყოს: „არ ავნო!“

ამ უკანასკნელის შეუსრულებლობის შედეგი კი საშინელი იქნება – დაწყებული გაბოროტებული ადამიანებიდან, დასრულებული თვითმკვლელობით – ყველა ვერ გადახარშავს, რომ მისმა ქცევამ ადამიანების დაინფიცირება გამოიწვია.
ფრთხილად ვიყოთ! მეტი არაფერი.